Misschien herken je het wel. De leerling die nog niet precies weet hoe hij hulp kan vragen. Dan hoor je: ‘Juf, ik snap het niet.’ Het antwoord van de juf: ‘Oh, en wat zou je nu kunnen doen?’ Daar denkt hij even over na en probeert hij het nog een keer. ‘Juf, kun je me helpen?’ Dat is tenminste al een vraag. Antwoord van de juf: ‘Ja hoor, dat wil ik wel.’ Dit is niet helemaal wat de leerling wil natuurlijk, dus je helpt hem een beetje. ‘Waarmee wil je dat ik je help?’ Antwoord van de leerling: ‘Kun je me deze opdracht uitleggen?’ ‘Aha’, zegt de juf, ‘dus dat was eigenlijk je vraag: Juf, wil je me deze opdracht uitleggen?’ Hier zou je nog een verduidelijking kunnen vragen aan de leerling, want meestal is er maar een klein stukje van de opdracht die niet begrepen wordt. Hoe duidelijker en concreter de vraag, hoe makkelijker we het kunnen uitleggen. Na de uitleg vraag je aan de leerling of hij je kan vertellen wat hij gaat doen, zodat je weet of je het goed hebt uitgelegd.
Maar wat is nu de vraag?
Hulp vragen. Dat zegt het al: VRAGEN. Maar stelt de leerling ook echt een vraag? Ook de volgende situaties zullen je niet onbekend voorkomen.
*Juf, mijn veter is los.
*Meester, ik moet plassen!
*Juf, ik ben klaar.
*Meneer, ik weet niet wat ik moet doen.
*Juf, ik krijg mijn beker niet open.
*Meneer, mijn punt is gebroken.
*Meester, mijn vulling is leeg.
Hulp vragen is best moeilijk hoor….
Door de verwachting te scheppen dat je echt een vraag wilt horen, voordat je hulp biedt, leer je kinderen om gericht hulp te vragen. Daar kun je al heel vroeg mee beginnen.
In de drukte van alledag ga je heel gemakkelijk in op een mededeling van kinderen. Als je die beker onder je neus geduwd krijgt, snap je heus wel wat de bedoeling is. Het wordt pas echt interessant als je de tijd neemt om het kind eerst een vraag te laten stellen, in plaats van de makkelijkste weg te kiezen.
Het gebeurt echt veel vaker dan je denkt. Door er bewust over na te denken, zul je deze situaties gaan herkennen en kun je er actief iets aan veranderen. Niet alleen fijn voor de leerling, maar geloof me, ook leuk voor jezelf😉.
Spellen spelen
Ook met het spelen van spellen kun je oefenen met het vragen om hulp. Met name de spellen voor één speler zijn hiervoor heel geschikt. Bij deze spellen kom je ongetwijfeld bij een level waarbij het even het niet lukt. Op zo’n moment kun je meerdere strategieën inzetten. Je kunt even opnieuw beginnen, het eens op een andere manier doen óf je vraagt om hulp. Een goede vraag kan in dit geval zijn: ‘Juf, mag ik een tip?’ Of: ‘Wil je me een stukje op weg helpen?’
De hulp die je kunt geven bestaat meestal uit een hint of een stukje op de goede plaats leggen. In de praktijk blijkt dat de tip van de juf of meester vaak leidt tot de oplossing en de leerling houdt het gevoel het zelf gedaan te hebben. Dat levert uiteindelijk veel meer voldoening op, dan dat je het antwoord helemaal voorzegt. Deze succeservaringen zijn erg waardevol voor een leerling. Door in een veilige situatie te leren om hulp te vragen, ervaren ze dat dat veel kan opleveren en durven ze het ook makkelijker in een schoolse situatie.
(Ik heb voornamelijk ’juf’ gebruikt en ‘hij’, maar voel je vrij dat te vertalen naar je eigen situatie)
Hier kun je gratis een registratieblad voor een levelspel downloaden. Op de achterkant van dit blad vind je hele handige tips.